ایشان تأکید می‌کنند که هرگاه بازی با پاسور با شرط‌بندی یا برد و باخت مالی همراه باشد، حتی پس از خرید پاسور، حکم آن حرام قطعی است.
حتی در صورت انجام بازی صرفاً برای سرگرمی، بدون برد مالی، ایشان از باب «احتیاط واجب اکید» توصیه به اجتناب کرده‌اند.
دلیل این دیدگاه آن است که پاسور و سایر ابزار مشابه در عرف به عنوان «آلات قمار» شناخته می‌شوند، و بازی با آنها حتی بدون شرط، شائبه قمار دارد.
این نوع نگرش با فتاوای ایشان درباره شطرنج، تخته‌نرد، بیلیارد و سایر وسایل مشابه نیز مطابقت دارد؛ آنها را نیز با «ضرورت احتیاط» حرام می‌دانند.
استدلال ایشان بر پایه حفظ پرهیز از هرگونه زمینه‌ای است که ممکن است قمار یا اشتغال به آن را ترویج یا تسهیل کند.
بنابراین، مقلدان آیت‌الله وحید خراسانی می‌بایست حتی برای تفریح ساده، از بازی با پاسور خودداری کنند.
نتیجه اینکه: بازی با پاسور برای ایشان مطلقاً توصیه نشده، خواه با شرط باشد یا نباشد.
در مجموع، عقیده‌ی ایشان قاطع است: پاسور در هر حالتی از دیدگاه ایشان سزاوار پرهیز و ترک است، مگر آنکه عرفاً دیگر آن را «آلت قمار» نشناسد—که باز هم ایشان بر احتیاط تأکید دارند.